پایگاه خبری صلح پایدار– محسن جلیلوند کارشناس روابط بین الملل در گفت و گو با آفتاب یزد درباره‌ی پشت پرده‌ی خروج آمریکا از افغانستان و احتمال خروج از عراق و سوریه خبر این است: «آمریکا: اگر الکاظمی بخواهد از عراق خارج می‌شویم.» این جمله را به نقل از سخنگوی نیروهای ائتلاف آمریکایی در عراق آورده اند: «حضور نیروهای باقی‎مانده آمریکایی در عراق بر اساس مذاکرات بین واشنگتن و بغداد است. اگر نخست‎وزیر عراق درخواستی برای خروج ما از عراق مطرح کند، می‎رویم.» جلیلوند می‌گوید؛ از سر و روی این جمله، بی‌صداقتی می‌بارد، مگر به دعوت عراق آمدید که به خواست عراق بروید از این مهم‌تر، کاظمی تا چند ماه دیگر در عراق هیچ سمتی نخواهد داشت او حتی برای انتخابات ثبت نام نیز نکرده است (!) نتیجه این که در گرماگرم چرایی خروج از افغانستان، حالا از خروج از عراق می‌گویند. جلیلوند معتقد است خروج عراق هیچ شباهتی به خروج از افغانستان نخواهد داشت زیرا موقعیت عراق بی‌شباهت‌ترین به افغانستان است.
آفتاب یزد – رضا بردستانی: یک کارشناس مسائل سیاسی – بین‌الملل به آفتاب یزد گفت: «با نگاهی به تعداد نیروهای آمریکایی در افغانستان و مقایسه‌ی آن با تعداد نیروهایی که در پایگاه‌های خود در شرق آسیا یعنی کره جنوبی و ژاپن دارد – ۲۵ هزار نیرو در کره جنوبی و ۴۰هزار نیرو در ژاپن – به آسانی درخواهیم یافت حضور ۲ تا ۳ هزار سرباز آمریکایی به چه معنایی است مضاف بر این که نیروهای آمریکایی حاضر در افغانستان بیشتر نقش پشتیبانی داشتند تا عملیاتی!»
محسن جلیلوند می‌افزاید: «آمریکایی‌ها بازهم به یکی از قرار و مدارهای خود پای بند نبودند و با آن که قراداد امنیتی با افغان‌ها داشتند، این کشور را در بدترین زمان ممکن رها کرده، خود را نجات دادند.»
این کارشناس روابط بین الملل با اشاره به این موضوع که: «خروج آمریکا از افغانستان هرگز قابل قیاس با خروج آمریکایی‌ها از عراق و سوریه نیست!» تاکید می‌کند: «باید منتظر ماند و دید پشت پرده‌ی این خروج چه رخدادی در انتظار وقوع است که حدس می‌زنم یک اتفاق بزرگ در خاورمیانه در حال شکل گیری باشد.»

همه می‌گویند خروج آمریکا از افغانستان بد است اما نمی‌گویند چرا بد است!
بوش پسر در پاسخ به سوال مجری شبکه دویچه وله درباره اینکه آیا اقدام آمریکا و ناتو برای خروج از افغانستان اشتباه است، گفت: «بله به نظر من اشتباه است چرا که عواقب آن به طرزی غیرقابل باور، بد خواهد بود و من (درباره این موضوع) ناراحت هستم.» جورج بوش پسر در حالی طی این مصاحبه ژست انسان‌دوستی و طرفداری از حقوق زنان گرفته که حتی تحلیلگران آمریکایی هم به دلیل کشتار مردم افغانستان و عراق در نتیجه جنگ‌های اشغالگرانه واشنگتن در دوران ریاست جمهوری بوش، او را جنایتکار جنگی خوانده و خواستار محاکمه او شده‌اند.
میچ مک‌کانل، رهبر اقلیت جمهوری‌خواه نیز در صحن سنا گفت: «عجله بی‌ملاحظه ما برای خروج از افغانستان به یک شرمساری و خجالت جهانی تبدیل می‌شود. جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا با این تصمیم حقیقت آشکار در مقابل چشمان همگان را نادیده می‌گیرد. افغانستان در حال تجزیه و فروپاشی است.» اما برخی تحلیل‌گران با مک‌کانل مخالفند و «تسلط کامل طالبان» را یک نتیجه‌گیری از پیش مشخص‌شده می‌دانند. مایکل اوهانلون، یکی از تحلیل‌گران سیاست
خارجی موسسه «بروکینگز» می‌گوید: فکر می‌کنم که در چند ماه آتی خطر جدی سقوط دولت افغانستان وجود دارد اگرچه هیچ چیز اجتناب‌ناپذیری در این مورد وجود ندارد. فکر می‌کنم که احتمال
به وجود آمدن نوعی بن‌بست، از تسلط کامل طالبان بیشتر است. » درکنار این اظهار نظرات برخی دموکرات‌ها نیز درباره اینکه برنامه‌های دولت بایدن برای حفاظت از متحدان افغان از جمله مترجمان
چه خواهد بود، شروع به ابراز نگرانی کرده‌اند اما هیچکدام دلیل بد بودنِ
خروج از افغانستان را بیان نمی‌کنند و صرفاً به انتقادهای گیج و گنگ و بدون معنا بسنده کرده اند.

احتمال خروج نیروهای رزمی آمریکا از عراق در آینده نزدیک
یک مقام عراقی با اشاره به برگزاری دور جدید گفت‌وگوهای راهبردی بغداد – واشنگتن پس از تعطیلات عید قربان، به روزنامه «العربی الجدید» گفته، شاید اعلامی درباره خروج ۵۰۰ نیروی نظامی رزمی آمریکایی از عراق صورت بگیرد و مابقی آن‌ها با عنوان مشاوران و مربیان نظامی به کار خود در این کشور ادامه دهند.
رسانه‌ها همچنین از قول وین ماروتو، سخنگوی نیروهای ائتلاف آمریکا نوشته اند: «حضور نیروهای باقی مانده آمریکایی در عراق بر اساس مذاکرات بین واشنگتن و بغداد است.» وی می‌گوید: «اگر مصطفی الکاظمی، نخست وزیر عراق درخواستی برای خروج نیروهای ائتلاف از عراق مطرح کند، این نیروها از عراق خارج خواهند شد.»

مگر به خواست عراقی‌ها آمدید؟!
حرف و حدیث‌ها پیرامون خروج آمریکایی‌ها از افغانستان همچنان خبر نخست رسانه‌های منطقه و جهان است، تحلیل‌هایی که نشان می‌دهد خروج آمریکایی‌ها نه یک اتفاق ناگهانی که با برنامه‌ترین پروژه‌ی نظامی آمریکایی‌ها است؛ از خالی کردن زیر پای دولت مرکزی افغانستان تا ایجاد ناامنی برای دغدغه‌مند‌تر کردن روس ها، چینی‌ها و ایرانی ها، از فشار بر پاکستان تا احتمال تجزیه‌ی افغانستان به دو منطقه‌ی «خراسان» و «پشتونستان»، از روی کار آمدن یک دولت ائتلافی تا پیاده شدن مدلی شبیه عراق یک کشور بدون ساختارهای حکمرانی به سبک مرسوم و…
از محسن جلیلوند می‌پرسیم؛ این که آمریکایی‌ها می‌گویند اگر الکاظمی بخواهد از عراق می‌رویم (!) دقیقاً یعنی چه و این کارشناس مسائل بین المللی می‌گوید: این یک تعارف سیاسی است واگرنه الکاظمی تا چند ماه دیگر هیچ مسئولیتی در عراق ندارد پس چگونه خواهد توانست خواهان خروج آمریکایی‌ها باشد.
جلیلوند می‌افزاید: بین خروج آمریکا از افغانستان با خروج آمریکا از عراق و شاید سوریه، تفاوت بسیار است و از همه مهم‌تر این که عراق موقعیت، منابع و ژئوپلیتیک بسیار حساس‌تری نسبت به افغانستان دارد فلذا بعید می‌دانم چنین مسئله‌ای در برنامه‌ی دولت بایدن – حداقل – باشد.
وی اظهار می‌دارد: من هرچه فکر می‌کنم و رخدادها را بررسی و تحلیل می‌کنم به این نتیجه می‌رسم که پشت پرده‌ی خروج آمریکایی‌ها رخدادی بزرگ است که تمام خاورمیانه را در برخواهد گرفت.
جلیلوند می‌گوید: خروج آمریکا از افغانستان به این دلیل بود که این جای خالی را نه چین، نه ایران و نه روسیه پر نخواهند کرد اما خروج از عراق مترادف با حضور ایران، روسیه و چین است و این یعنی یک گام نزدیک‌تر به اسرائیل و منافع آمریکایی‌ها در منطقه.
محسن جلیلوند با یادآوری پروژه‌ی طولانی مدت حرکت آمریکا از خاورمیانه به شرق دور به آفتاب یزد گفت: سال‌ها است که آمریکایی‌ها به دنبال خروج از خاورمیانه هستند اما این خروج به معنی رهایی نیست بلکه آن‌ها از خاورمیانه‌ای خارج می‌شوند که در آن ناامنی و اغتشاش است زیرا آمریکایی‌ها می‌دانند هزینه‌ی خاورمیانه‌ای آرام بدون حضور آمریکایی‌ها برای واشنگتن بسیار سنگین خواهد بود.
این کارشناس در پایان تاکید می‌کند: از یک منظر نه آمریکایی‌ها از افغانستان خارج شده‌اند و نه هرگز از عراق خارج خواهند شد مگر آن که در لایه‌های بالایی بین قدرت‌های بزرگ و منطقه‌ای تفاهمی در حدِ غیرممکن صورت پذیرد که آن نیز به زمانی طولانی نیازمند است. جلیلوند می‌گوید: این روزها بیشتر از آن که عراق به حضور آمریکایی‌ها نیاز داشته باشد این آمریکایی‌ها هستند که به جغرافیای عراق نیازدارند مثل نیاز روسیه به سوریه!