محور راه‌آهن، که بررسی باستان‌شناسی شده است، به فاصله تقریبی ۵۰۰ متری شرق جاده زابل به زاهدان و ۶۷ کیلومتری محدوده فرهنگی و منظر شهر سوخته (سیستان و بلوچستان) قرار دارد.

حسین مرادی که سرپرست هیأت باستان‌شناسی در این بررسی بوده است، درباره این یافته‌ها گفت: بررسی باستان‌شناسی قطعه چهارم راه‌آهن زاهدان ـ زابل که بخش عمده و مهم آن از دشت سیستان و محدوده و منظر فرهنگی شهر سوخته عبور می‌کند، به انجام رسید. در این بررسی میدانی، محوطه‌هایی که در محدوده محور راه‌آهن، یعنی فاصله ۰ تا ۲۰۰ متری آن در سمت شرق و غرب محور قرار دارند، مورد بازبینی و یافته‌های سطحی آن مورد مستندسازی قرار گرفت.

این باستان‌شناس افزود: در این بررسی میدانی ۲۳ محوطه و تپه در دو سوی خط راه‌آهن شناسایی شد که بیشتر آن‌ها به اواخر دوره چهارم «شهر سوخته» مربوط بوده و قدمت تاریخی آن‌ها در حدود ۲۴۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد (حدود ۴۳۰۰ تا ۴۴۰۰ سال) است.

مرادی همچنین گفت: تپه‌های دوره‌های تاریخی و اسلامی این منطقه نیز از نظر گاه‌نگاری در رده بعدی قرار دارند و مساحت آنها از حدود یک­‌دهم تا یک هکتار در نوسان بوده است.