صادق زیباکلام در آرمان ملى نوشت : برخلاف انــتـــظارات جـــو بایدن رئیس‌جمهور جدید ایالات‌متحده در نخستین سخنرانی رسمی خود هیچ سخنی پیرامون ایران بیان نکرد. بایدن درباره ایران، برجام یا مذاکرات هسته‌ای سخنی نگفت و در عین حال که می‌دانیم اختلاف‌های ایران و آمریکا و به‌خصوص فعالیت‌های هسته‌ای ایران به وجود آمده از مهم‌ترین و دشوارترین مسائل سیاست خارجی دولت جدید آمریکاست. با همه این مسائل جو بایدن سکوت کرد و کلامی درباره ایران به زبان نیاورد.

این سکوت مایه شگفتی شد اما یک قدری که با تامل و سعه صدر به سکوت بایدن توجه می‌کنیم، اتفاقا سکوت او خیلی هم تصمیم ناپخته‌ای نبود. چرا که اگر بایدن سخن از نرمش و گفت‌وگو می‌گفت و شاخه زیتون به سمت ایران می‌گرفت، مسئولان در این ایام پشت تریبون حاضر می‌شدند و در حقیقت از کنار آمدن آمریکا تفسیر می‌شد و ای بسا این اتفاق باعث سخت‌تر شدن مواضع ایران هم می‌شد. اگر برعکس او با تندی درباره ایران صحبت کرده بود، در آن صورت این بار تندروها، میانه‌روها و دیگران را به باد انتقاد و حمله می‌گرفتند که مشاهده کردید هیچ تفاوتی میان بایدن و ترامپ وجود ندارد و شما همه چشم امیدتان به بایدن بود و حالا دیدید که او ادامه‌دهنده همان سیاست‌های ترامپ است.

بنابراین هرگونه که بایدن ظاهر می‌شد، تندروها بهره‌برداری خاص خودشان را می‌کردند. او کاملا سکوت کرد چرا که مساله پیچیده‌تر شده و نه‌تنها پای اروپایی‌ها به شکل جدی‌تر به میان کشیده می‌شود، بلکه هم فرانسوی‌ها و البته آمریکایی‌ها اعتقاد دارند که عربستان هم می‌بایستی در مذاکرات آتی شرکت کند. چرا که بدون عربستان و ایران هر توافقی در مورد خاورمیانه پایداری لازم نخواهد بود. بنابراین بایدن به حساب خود هوشمندانه عمل می‌کند و می‌دانیم که اروپایی‌ها به گونه‌ای جدی درصدد میانجیگری بین ایران و آمریکا هستند و با توجه به شرایط موجود بایدن نمی‌خواهد که شانسش از بین برود.

نکته دیگری که باعث سکوت بایدن شد این واقعیت است که بایدن نیز می‌دانست و می‌داند که دولت روحانی ماه‌های آخر خود را سپری می‌کند و با این شرایط منتظر است که انتخابات ۱۴۰۰ برگزار شود و همه شواهد و قرائن موجود حکایت از آن دارد که یک چهره دیگری رئیس‌جمهور آینده ایران خواهد بود و بنابراین هرگونه نرمش قهرمانانه یا برجام ۱۴۰۰ در حقیقت با دولت آینده ایران صورت خواهد گرفت.